Húsnæðismál landanns og allt dótið

Fyrir ekki svo löngu síðan varð íbúðarkaupandi að eiga 20% af andviðri væntanlegrar íbúðar. Svo datt einhverjum góðum manni að lána fólki 90% lán og hjálpa fólki að komast yfir sína fyrstu íbúð og þar með varð allt vitlaust. Fólk gat nú farið af stað að kaupa íbúðir og verðið snarhækkaði, lánin fóru upp í 100% sem fólki bauðst til íbúðarkaupa og áfram hækkaði verðið. Ekki stoppaði góðmennska bankana þar heldur gátu nú þeir sem voru með yfirdrátt  fengið lán með veði í íbúðinni, áttu þeir eitthvað í henni á annað borð til að borga yfirdráttinn og skuldbreyta eins og það var kallað. Hvað gerði landinn? Hann skuldbreytir borgar yfirdráttinn og á afgang. Gamla druslan sem er eitthvað farin að bila og er af árgerð 2000 eða 2001 er keyrð inn í hringrás, fargað og nýr bíll keyrður heim í hlað.  Ríkisstjórnin sér að þetta gengur ekki,  nú skuli beitt aðhaldi. Stýrivextir hækkaðir og hækkaðir og hækkaðir og enn þarf að hækka og seðlabankinn græðir á allri vitleysunni sem aldrei fyrr. Fólk sem var að skuldbreyta og lostna við yfirdráttinn er aftur komið með yfirdrátt getur ekki skuldbreitt lengur. Vilji landinn minka við sig húsnæðið og greiðslubyrðina þá hafa bankarnir ráð við því að halda hengingarólini strekktri áfram, þeir hækka vextina á nýju lánunum. Landinn lætur sér ekki segjast nú er hann búinn að uppgötva erlend myntkörfulán og kaupir bíla nýja og notaða sem aldrei fyrr, og það nýjasta dót og aftur dót. Þeir hafa verið sniðugir þeir sem komu auga á hvað landinn var fátækur af dóti. Áfram heldur veislan og nú skulu allir fá sér gps leiðsögutæki til að rata heim til sín og í næsta banka, við skuldum ekki nema 2000 miljarða sem ég veit varla hvað á að skrifa með mörgum núllum, og allt í þessari þægilegu erlendu myntkörfulánum . Ég er kannski farinn að stíga dansinn sjálfur kominn með gps leiðsögutæki í bílinn sem segir mér á erlendri tungu hvert skal stýra og það á degi íslenskrar tungu.